Yunanistan'ın görünmez azınlığı - Makedon Slavları

92 yaşındaki Bay Fokas, ten rengi brogue ve krem ​​ceketinde bir mızrak gibi duruyor, ancak bir asır önce büyükbabası tarafından Romanya'dan getirilen abanoz ve fildişi bastonuna yaslanıyordu. Aklı ve hafızası kıyafeti kadar keskindir.

Emekli bir avukat olan Fokas, kusursuz bir resmi Yunanca'yı ayırt edici bir lilt ile konuşuyor: ana dili Bulgarca ile ilgili Slav dili olan ve yüzyıllarca Balkanların bu bölümünde konuşulan Slav dili olan Makedonca. Oğlunun kuzey Yunanistan'daki bir köydeki modern evinde, beni Yunanistan'ın tanınmayan Slavca konuşan azınlığın acı dolu tarihine götürüyor.

Bay Fokas, başından beri hem etnik bir Makedon hem de bir Yunan vatansever olduğunu vurgulamaya özen gösteriyor. Sadakatini vurgulamak için iyi bir nedeni var: neredeyse bir yüzyıl boyunca Yunanistan'daki etnik Makedonlar şüphe duyuyorlar ve zaman zaman neredeyse herkes tarafından inkar edildikleri halde bile zulüm görüyorlardı.

Çoğu yabancılarla kimlikleri hakkında konuşmak istemiyor. Kendileri ve başkaları için, onlar sadece "halk" (olarak bilinen konum dopyi "Yerel" (denilen bir dili konuşan), dopya ). Tamamen okul tarihi ders kitaplarından yoksundurlar, 1951'den beri nüfus sayımlarına yer vermediler (yalnızca yamalı olarak kaydedildiklerinde ve sadece "Slavca konuşmacılar" olarak adlandırıldıklarında) ve halka açık bir şekilde belirtiliyorlar. Yunanlıların çoğu, onların var olduğunu bile bilmiyor.

Bu silme, Yunanistan'ın eski Yugoslav cumhuriyeti ile olan uzun zamandır devam eden anlaşmazlığının resmen Kuzey Makedonya Cumhuriyeti olarak adlandırılan bir nedeniydi. Anlaşmazlık nihayet geçtiğimiz ay Yunanistan parlamentosundaki oylamada (sadece yedi çoğunluğuyla) geçen Haziran ayında ülkenin iki başbakanının yaptığı bir anlaşmayı onaylayan bir oylama ile çözüldü. Yunanistan Başbakanı Alexis Tsipras, parlamento tartışmaları sırasında Yunanistan'da “İkinci Dünya Savaşı sırasında - Slavomacedonian'ların” varlığına değinirken uzun süredir devam eden bir tabuyu kırıyordu.

Komşu ulus devlet tarafından "Makedonya" adının kullanılması, Makedonların kendi haklarına sahip bir insan olduğunu açıkça ima ediyor ve Yunanistan'ın kendi Makedon azınlığının tarihi hakkında zor sorulara kapıyı açıyor.

Bay Fokas doğduğunda, Makedonya'nın kuzeyindeki Yunan bölgesi, ancak son zamanlarda Yunan devleti tarafından ilhak edildi. 1913'e kadar Osmanlı İmparatorluğu’nun bir parçasıydı, Yunanistan, Bulgaristan ve Sırbistan’ın tümü Slavca konuşan sakinlerini bölgeyi talep etmenin bir aracı olarak kullanıyor. Bu, rakip güçlere kısmen tepki olarak, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında farklı bir Slav Makedon kimliğinin ortaya çıkmasına neden oldu. Bay Fokas'ın amcasının dediği gibi, aile "ne Sırp, ne Yunan, ne Bulgar, ama Makedon Ortodoks" idi.

Sonunda, Slav Makedonları kendilerini bu üç yeni devlet arasında bölünmüş buldular. Yunanistan'da bazıları kovuldu; Kalanlar asimile olmaya zorlandı. Yunanca olmayan isimlere sahip tüm köy ve kasabalara, 1920'lerin sonlarında bir bilim kurulu tarafından seçilen yeni bir grup verildi, ancak neredeyse bir yüzyıl sonra bazı "yerli" hala eskileri kullanıyordu.

1936'da Bay Fokas dokuz yaşındayken, Yunan diktatör Ioannis Metaxas (Mussolini'nin bir hayranı) Makedon dilini yasakladı ve Makedon konuşmacılarını isimlerini Yunanca dillerine çevirmeye zorladı.

Bay Fokas, polislerin yas tutanları cenazelerde gizlice dinlemelerini ve yasak bir dilde konuşan veya şarkı söyleyen birini yakalamak için pencereleri dinlediğini hatırlıyor. Davalar, tehditler ve dayaklar vardı.

Genellikle Yunanca konuşmayan kadınlar, konuşmalarını değiştirmek için ağızlarını başörtüsü ile kapatırlardı;

"Slav konuşmacılar Metaxas altındaki Yunanlılardan çok acı çekti" diyor. "Bu aileden yirmi kişi, büyük ailelerin başkanları, Sakız adasına sürgün edildi. Kayınpederim onlardan biriydi." Güçlü bir müshil olan hint yağı içmeye zorlanarak işkence gördüler.

Almanya, İtalya ve Bulgaristan 1941'de Yunanistan'ı işgal ettiğinde, bazı Slav konuşmacıları Bulgarları Metax'in baskıcı rejiminin potansiyel kurtarıcıları olarak karşıladı. Ancak çok yakında Komünist Partinin önderliğindeki (o sırada Makedon azınlığı destekleyen) direnişe katıldı ve İç savaşta Eksen işgalini izleyen iç savaşta Komünistlerle savaşmaya devam etti. (Bulgaristan, 1941'den 1944'e kadar Yunan Makedonya'nın doğu kısmını ilhak ederek birçok vahşet işledi; bir çok Rum, yanlış bir şekilde Bulgar olarak tanımladıkları Makedonyalılara atfediliyor.)

Komünistler nihayet mağlup olunca, direniş ya da solla ilişkili olan herkes için ağır misillemeler geldi.

Fokas, "Makedonlar iç savaş için herkesten daha fazlasını ödedi" diyor. "Sekiz kişi mahkeme tarafından karara bağlandı ve bu köyden, sonraki köyden sekiz, diğerinden 23, idam edildi. Sadece 18 yaşında bir dede ve torununu öldürdüler."

Bir Yunan protestocu "Kuzey Makedonya" anlaşmasına karşı çıkmak için bir Balkan Savaşı üniforması giyiyor
O zaman Selanik'teki bir öğrenciydi Bay Fokas - ama o da tutuklandı ve üç yılını hapishane Makronisos adasında yaptı, yaptığı hiçbir şey yüzünden değil, annesi kayınbiradının gün ışığından kaçmasına yardım ettiği için tutulduğu bir kafe.

Makronisos'taki tutukluların çoğu Yunan solcularıydı ve iddia edilen Komünist geçmişleri için tövbeye yönelik beyannameleri imzalamaları için baskı yapıldı. Reddedenler dikenli tellerin altında sürünerek ya da kalın bambu kamışlarıyla dövülerek yapıldı. "Korkunç şeyler yapıldı," diyor Fokas. “Ama onlar hakkında konuşmamalıyız. Bu Yunan medeniyetine hakaret. Yunanistan'ın iyi ismine zarar veriyor.”